Editoriaal MY WAY 15
“Autisme is een andere cultuur”[1] door Céline Aulit
Op het eigenste moment dat er in het Théâtre National in Brussel een prachtige voorstelling werd opgevoerd, Is there life on Mars?[2], waarin autisme met een buitengewone finesse wordt aangevat, verschenen er in twee Belgische dagbladen een dubbele pagina met slogans ten gunste van de belangen van de opvoedingsmethodes ABA.
“Geen lobbying!” heeft Maxime Prévot geantwoord, de Waalse minister bevoegd voor Gezondheid en Maatschappelijk Werk. Maar ruimte voor dialoog. “Ruimte voor het subject!”, dat zouden wij willen horen in dit hevig debat. Omdat er geen sprake is van autisten die wij moeten opvoeden, maar wel van autistische subjecten die wij moeten ontmoeten. Héloïse Meire, de regisseuse van Is there life on Mars?, heeft deze rode draad gevolgd. Ze grijpt de particulariteit van elk van haar personages en voert hierdoor de toeschouwer mee in een onthutsend universum.
Michel Ángel Vásquez herinnert ons eraan: veeleer dan een opvoedingsmethode die voor iedereen geldig is, “valt er zeker iets tot hen te zeggen” [3], als we maar de tijd nemen om de condities die een mogelijke ontmoeting voorafgaan, op te sporen. Dit wordt trouwens aangetoond door de getuigenissen van bekende autisten: van Temple Grandin tot Owen Suskind via Jozef Schovanec, allen verenigd in dit nummer door het werk van onze twee collega’s, Mariana Alba de Luna en Chiara Mangiarotti. Al deze subjecten “hebben ingestemd” met de behandeling, zo merkt Cécilia Saviotti op, vertrekkend van een ontmoeting die een weg naar de uitvinding heeft geopend.
[1] Josef Schovanec in L’autisme pour les nuls, 2015.
[2] Is there Life on Mars? Geregisseerd door Héloïse Meire–Cécile Hupin/Compagnie What’s Up ?!, Théatre National/Bruxelles, Festival de Liège, 2017.
[3] Lacan J., « Conférence à Genève sur le symptôme » [1975], Bloc-notes de la psychanalyse, n° 5, 1985, p. 19.
Vertaling : Els Van Compernolle
Clik--> http://www.pipol8.eu/?lang=nl
Nenhum comentário:
Postar um comentário